تفاوت سیارات در این است که هر کدام از مواد متفاوتی تشکیل شده اند.اگر چه همه ی آن ها به دور خورشید می گردند و نیز قسمتی از منظومه ی شمسی اند ولی ترکیب آنها با یکدیگر فرق دارد.در واقع،اطلاعات ما در مورد مواد تشکیل دهنده ی سیارات بسیار کم است و این از جمه سوالاتی است که بشر امیدوار است با سفر های اکتشافی که در حال حاضر انچام می گیرد و آنهایی که برای آینده طرح ریزی شده اند به آنها پاسخ دهد.

اجازه دهید نظری اجمالی به هر یک از سیاران داشته باشیم:

عطارد:یک دنیای کوچک سنگلاخ است که در سطح آن منتقه ی تاریکی وجود دارد و یک اتمسفر رقیق دی اکسید کربن آن را احاطه کرده است.

زهره:کره ای سفید رنگ با برخی نقاط مه دار است.این سیاره به وسیله ی لایه ای از ابر های سفید فاقد بخار آب و تشکیل شده از اسید سولفوریک فشرده پوشیده شده است.در زیر آن ابرها،اتمسفر زهره قرار دارد که قسمت عمده ی آن از گاز دی اکسید کربن که غیر قابل تنفس است تشکیل شده است.این ابرها گرمای خورشید را می گیرند و به این ترتیب دمای سطح سیاره نزدیک به 500 درجه ی سانتی گراد و آب در این سیاره کمیاب است.

مریخ:به دلیل رنگ بیابان های آن به عنوان یک سیاره ی قرمز شناخته شده است.اندازه ی آن نصف اندازه ی زمین است و یک اتمسفر رقیق از دی اکسید کربن دارد که به شکل ابر است و هیچ نشانه ای از حیات در این سیاره یافت نشده است و علت این امر شاید وجود سرمای شدید در آن جا باشد.

مشتری:کره ای زرد رنگ به نظر می رسد که نوار های رنگی از ابرهایی که به دور آن می چرخند و لکه های بزرگ قرمز رنگی بر روی آن دیده می شود.این سیاره کره ی عظیمی از گاز است که قسمت عمده ی این گاز ها را هیدروژن و هلیوم تشکیل می دهند و تراکم آن به طرف مرگز بیشتر می شود.

اورانوس:این سیاره نیز حلقه هایی به دور خود دارد اگر چه خیلی نازک تر از حلقه های زحل هستند.

نپتون:سیاره ای به رنگ سبز تیره است.

پلوتو:پلوتو کوچک ترین سیاره ی منظومه ی شمسی است که حتی کوچکتر از کره ی ماه است.این سیاره ی کوچک در مداری به دور خورشید می گردد که بعضی اوقات آن را اغلب از سیاره ی نپتون به خورشید نزدیک تر می کند.

اکتشافات فضایی توسط ماهواره ها و نیز تحقیقات به دانشمندان کمک می کنند مطالب بیشتری در مورد دیگر اجزای منظومه ی شمسی بیاموزند.